
ძალზედ მაოცებს და უფრო ხშირად მაცოფებს რიგი ადამიანების მონური და ვაჭრული სიყვარული იმ რაღაცისადმი რასაც "დიდი რუსეთი"ჰქვია. განსაკუთრებით ისტორიული საკვანძო საკითხების "სოვეტსკოე შამპანსკოეს"ფერებში დანახვის მცდელობა მცელავს.
ბევრი არ მიკამათია, უბრალოდ ჩემი გადავიხადე და წამოვედი
ადრე ვამბობდი რომ თევზის დარი, სამ წამიანი ისტორიული მეხსიერება გვაქვსთქო
ამ ბოლო დროს ხშირად ვრწმუნდები რომ ჩვენი მოქალაქეების უმრავლესობას არა თევზის. არამედ *ლის მეხსიერება გააჩნიათ. მათვის რუსეთში ნახმარი "ნადია"უფრო მეტად ღირებული, წონადი და ხელჩასაჭიდი არგუმენტია, რომელიც ჩვენს "ერთმორწმუნეობასაც"კი ანაღდებს, ვიდრე მთელი ისტორიის მანძილზე ამ ქვეყანასთან ურთიერთობით მიღებული და ჩვენგან ჯერ კიდევ ბოლომდე ვერ გააზრებული მწარე გაკვეთილები. არც თავის დროზე გაუქმებული ავტოკეფალია ( რასაც ასე ებღაუჭებიან) არც ოკუპაცია, არც სამშობლოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის დაღუპული მეგობრები... არა. გასაღებული მწვანილი, ნახმარი "ნადია"და ამ "ნადიას"საშოში თავ ამოყოფილი ცნობიერება
და ეს კაია. რუსი კაია, კაი

p.s არ მძულს რომელიმე ერი, მძულს სიბრიყვე და სიბრმავე
პ.ს.ს მგონი ერთად ერთი უწმაწური პოსტია ჩემს ბლოგზე. იმედია ბოლო